سبک «مینیمال» از هنرهای تجسمی آغاز شد. از میان هنرمندان روسی به وجود آمد و در آمریکا شکل گرفت. مینیمالیست‌ها با از بین بردن فریبندگی تصویری به شکل‌ها و رنگ‌های خالص دست یافتند. آن‌ها ساده‌گرایی را دنبال می‌کردند. مشهورترین جمله در باب مینیمال را لودویگ میس فن در روهه گفته است: « کمتر، بیشتر است.» با جای‌گذاری این جمله در هر کجا و همیشه می‌توان متوجه شد که یک اثر مینیمال است یا خیر.
مینیمالیست‌ها در ساده کردن تا آنجا پیش می‌روند که تنها عناصر ضروری و اصلی و بنیادی و خالص باقی می‌مانند. سبک مینیمال از نقاشی و مجسمه‌سازی شروع شد و بعدها وارد ادبیات و موسیقی شد و در دهه‌ی نود میلادی در طراحی لباس نیز رخنه کرد.
برش‌های زاویه‌دار و هندسی، طراحی فارغ از شکل بدن از ویژگی‌های سبک مینیمال است. اما مهم‌ترین فاکتور مینیمال پالت رنگی آن است. رنگ‌های خنثی مانند سیاه و سفید و خاکستری، خانواده‌ی رنگ‌های بدن، خاکی، قهوه‌ای و سرمه‌ای پالت رنگی مینیمال‌اند.
در طراحی لباس مینیمال تمام زرق و برق‌های خیاطی مانند پولک‌ها، سنگ‌های درخشان، مرواریدها و گلدوزی‌ها حذف می‌شوند. پارچه‌های طرح‌دار و پر نقش در مینیمال جایی ندارند و تنها راه‌راه و چهارخانه‌های بسیار ساده و شکل‌های هندسی تکرار شونده و بدون بافت استفاده می‌شوند.
در لباس‌های مینیمال دوخت و کیفیت پارچه بسیار مهم است زیرا طراح عناصر بسیار کمی برای نشان دادن توانایی خود در اختیار دارد در نتیجه باید مرغوبترین‌ها را انتخاب کنید.
رسیدن به سبک مینیمال در ظاهر بسیار آسان به نظر می‌رسد اما پیچیدگی آن در رسیدن به جزئیات قدرتمند است. مینیمال نهایت سادگی‌ست. سادگی امری سهل‌الوصول نیست. همان‌طور که هنرمند بزرگ لئوناردو داوینچی می‌گوید؛ «سادگی نهایت پیچیدگی‌ست.»
سبک «مینیمال»
۱۷
دی
