نام‌گذاری کالکشن‌های هیتو همگی با الهام از هنر و ادبیاتند. این نام‌‌ها بر اساس یک فیلم، کتاب یا یک نقاش انتخاب شده است. همچنین عناوین لباس‌ها، پالت رنگی مجموعه، و نخی که لباس‌های هر مجموعه را به هم وصل می‌کند، همگی از شخصیت‌های همان فیلم یا کتاب، از پالت رنگ‌های همان نقاش یا هنرمند وام گرفته شده‌اند.
هر مجموعه مخاطب را وارد یک دنیای جدید می‌کند، دنیایی با آدم‌ها و قصه‌های جدید. هر لباس یک راوی‌ست و قصه‌ی خود را تعریف می‌کند. یک دامن می‌تواند متعلق به زنی عاشق باشد، یک کت می‌تواند متعلق به مردی مستبد باشد، یک پیراهن می‌تواند متعلق به دختری پر از شور زندگی باشد؛ تمام این داستان‌ها حول و حوش یک لباسند و زمانی که آن لباس را می‌پوشید همه‌ی قصه‌ها روی تن شماست.
یکی از اهداف هیتو نشر فرهنگ است. زمانی که نام یا ایده‌ی یک مجموعه بر اساس یک فیلم یا کتاب شکل می‌گیرد، اگر مخاطب از قبل با موضوع آشنا باشد در ذهنش یک تداعی خوشایند نسبت به هویت آن مجموعه ایجاد می‌شود. لباس‌های هیتو مخاطب را هر بار به یاد شخصیت‌های یک داستان می‌اندازد و او را به فضای آن روایت می‌کشاند، این اتفاق باعث می‌شود ذهن با مرور چندباره‌ی یک ماجرا ابعاد تازه‌ای از آن اتفاق را کشف کند و این یعنی یافتن داستان زندگی‌های پنهان در لایه‌های یک لباس. این داستان می‌تواند واقعی و بر اساس زندگی یک هنرمند مشهور باشد و یا تخیلی و بر گرفته از ذهن یک نویسنده یا فیلم‌ساز. همچنین مواجهه با این اسم‌ها، می‌تواند باعث کنجکاوی ذهن مخاطب ناآشنا شود، تا جایی که به تماشای فیلم یا به خواندن کتاب بنشیند. ارتباط مستتر بین رنگ‌ها، فرم‌ها، لباس‌ها و شخصیت‌های داستان و مجموعه‌ی لباس را دنبال کند، و با جهانی تازه آشنا شود. این گونه است که هیتو به زعم خود قدم کوچکی در راستای اشاعه‌ی فرهنگ و ادبیات و هنر برمی‌دارد و لباس‌ها را به چیزی فراتر از یک لباس ساده و یک اسم گره می‌زند.
هر چه جامعه بیشتر با هنر و ادبیات خو بگیرد، به درک و دریافت بهتری از زندگی می‌رسد و این خود قدم کوچکی برای رشد بیشتر در دنیای مد و لباس محسوب می‌شود.
